Wpływ hydrolizy na efektywność procesu fermentacji metanowej

Hydroliza jest pierwszym etapem rozkładu złożonych związków organicznych w procesie fermentacji metanowej. Przeprowadzają ją bakterie hydrolityczne za pomocą enzymów zewnątrzkomórkowych, w wyniku czego produktami tego procesu są związki organiczne o prostszej budowie chemicznej, z których w następnej fazie przemian beztlenowych tworzone są kwasy organiczne przez następną grupę bakterii kwasogennych. Różne grupy złożonych związków organicznych ulegają przemianom hydrolitycznym z różną szybkością i z tego powodu trzeba brać pod uwagę potrzebę i sens zastosowania wydzielonej komory do prowadzenia tego procesu na oczyszczalni. Złożone związki organiczne w ściekach przemysłowych mogą występować w postaci rozpuszczonej jak i w postaci zawiesin. Złożone związki w postaci rozpuszczonej znacznie szybciej ulegają działaniu bakterii hydrolitycznych w stosunku do związków zawartych w zawiesinach. Proces hydrolizy obejmuje również rozkład zawiesin i przeprowadzenie ich w związki rozpuszczone.
Na podstawie charakterystyki ścieków przemysłowych i określeniu ich stopnia zanieczyszczenia oraz dominujących grup związków organicznych, tj. węglowodanów, białek i tłuszczy można określić celowość zastosowania wydzielonej komory hydrolizy w układzie technologicznym. Wiadomo, że szybkość hydrolizy nie zależy od stopnia koncentracji tych związków w ściekach, ponieważ  przebiega ze stałą szybkością dla określonych związków organicznych.

Jakie są efekty wprowadzenia hydrolizatora do układu technologicznego ?

Efektem jest znaczne zintensyfikowanie procesu fermentacji metanowej polegające na skróceniu czasu fermentacji, co powoduje możliwość oczyszczania większego ładunku zanieczyszczeń. Z naszych badań wynika, że istnieje możliwość osiągnięcia nawet o 30% zwiększonej wydajności oczyszczania w fermentorze.

Ponadto hydrolizator pełni w pewnym  sensie funkcję zbiornika retencyjnego, w którym może  być uśredniany poziom zanieczyszczeń w ściekach.